داستان فیلم سینمایی روز ششم بر زندگی احمد (مصطفی زمانی) متمرکز است؛ مردی که به‌تازگی از زندان آزاد شده است. او پس از آزادی، با یک تهدید جدی و یک ضرب‌الاجل پنج روزه برای مرگ روبه‌رو می‌شود. هسته مرکزی روایت، حول تلاش احمد برای کشف هویت و انگیزه‌های پشت این تهدید می‌گردد. او باید در مدت زمان محدود، معماهایی را که ریشه در گذشته‌اش دارند، حل کند تا بتواند از «روز ششم» جان سالم به در ببرد. حضور نگین (بهاره افشاری) به عنوان یک همراه پرابهام، بُعد رازآلودی شخصیت‌ها و انگیزه‌هایشان را عمیق‌تر می‌کند.

نکته کلیدی: فیلم بر مفهوم جبر و اختیار و تبعات اعمال گذشته تأکید دارد؛ جایی که گویی شخصیت اصلی محکوم به تصفیه‌حساب با سایه‌های زندگی خود است.

فیلم سینمایی روز ششم (۱۳۹۹)، به نویسندگی و کارگردانی حجت قاسم‌زاده اصل، اثری است که تلاش می‌کند از فضای متداول درام‌های اجتماعی سینمای ایران فاصله گرفته و وارد ژانر تریلر/معمایی (Thriller) شود. قاسم‌زاده اصل، که پیش از این با سریال‌های موفقی چون «یادآوری» و «خواب و بیدار» توانایی خود را در فضاسازی‌های پلیسی و رازآلود نشان داده بود، در این فیلم سینمایی نیز امضای خود را در شخصیت‌پردازی‌های پیچیده و روایت‌های پرتعلیق حفظ کرده است.

یکی از نقاط قوت فیلم، اجرای مصطفی زمانی در نقش احمد است. او با بازی درون‌گرا و سرد خود، تنش و فشار روانی شخصیت را به خوبی منتقل می‌کند. شخصیت احمد، مردی آرام اما تحت فشار است که فرصت چندانی برای برون‌ریزی عاطفی ندارد.

حضور بازیگران نام‌آشنایی چون جمشید هاشم‌پور (در نقشی کوتاه اما اثرگذار) و امیر جعفری و مهران احمدی در نقش‌های مکمل، لایه‌های جنایی و مرموز فیلم را تکمیل می‌کنند و به تنش ساختاری فیلم کمک می‌رسانند.

قاسم‌زاده اصل، فضایی نوآر (Noir) و سرد را برای روایت خود برمی‌گزیند. این فضا، با دیالوگ‌های پرشتاب و گزیده تقویت می‌شود. فیلم کمتر به دنبال نمایش اکشن‌های پر زرق و برق است و بیشتر بر تنش‌های کلامی، شک و سوءظن‌ها تکیه می‌کند.

موسیقی متن و نورپردازی‌های کم‌نور و سایه‌روشن نیز عاملی هستند که به حفظ اتمسفر سرد و تعلیق‌آمیز فیلم کمک شایانی می‌کنند. ساختار روایی فیلم اغلب خطی نیست و با فلش‌بک‌هایی کوتاه، قطعات پازل گذشته را به تدریج کنار هم می‌چیند تا معمای روز ششم حل شود.

چالش‌ها و انتقادات

• پیچیدگی بیش از حد: برخی منتقدان معتقدند که پیچیدگی زیاد در گره‌افکنی‌های داستانی و اطلاعات داده شده به مخاطب، گاهی باعث سردرگمی و کُندی ریتم می‌شود.

• پایان‌بندی: پایان‌بندی فیلم، مانند بسیاری از آثار معمایی، محل بحث است. بعضی آن را جسورانه می‌دانند و برخی دیگر، عدم شفافیت کامل در برخی ابهامات را یک ضعف می‌دانند.

• نتیجه‌گیری

  «روز ششم» یک تلاش قابل احترام در سینمای ایران برای ارائه یک تریلر معمایی جدی و خوش‌ساخت است. فیلم توانسته است با تکیه بر فضاسازی‌های نوآر، بازی‌های کنترل‌شده و دیالوگ‌های پرمعنا، مخاطب را درگیر معمای مرگ و زندگی احمد کند و تجربه‌ای متفاوت از درام‌های رایج ایرانی ارائه دهد.