خلاصه داستان فیلم ارادتمند درباره زندگی سه دختر است، با خاستگاه‌ های متفاوت فکری، که هر سه آنها مجردند، و به همین دلیل آنها به دل خیابان زده و با رفتن در مهمانی‌ های مختلف از مردان انتقام می‌گیرند.

فیلم ارادتمند نازنین، بهاره و تینا، آخرین ساخته‌ی عبدالرضا کاهانی، فیلمی است که در زمان اکران خود در ایران، به دلیل مضامین جسورانه و لحن تند و بی‌پرده‌اش، با حاشیه‌های بسیاری روبرو شد. این فیلم که در سال ۱۳۹۵ ساخته شده، روایتگر زندگی سه زن به نام‌های نازنین، بهاره و تینا است که هر کدام در ورطه‌ی مشکلات و چالش‌های خاص خود گرفتار آمده‌اند.

کاهانی در این فیلم، تصویری بی‌رحمانه و گاه سیاه از جامعه‌ی مدرن ایران ارائه می‌دهد. شخصیت‌های فیلم، زنانی هستند که در قفس سنت‌ها و تابوهای جامعه گرفتار شده‌اند و برای رهایی از آن، دست به هر کاری می‌زنند.

فضای وهم‌آلود و گروتسک فیلم، به خوبی حس پوچی و ناامیدی حاکم بر زندگی این شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشد. دیالوگ‌ها تند و گزنده هستند و روابط بین شخصیت‌ها مملو از تنش و بی‌اعتمادی است.

ارادتمند، فیلمی بی‌نقص و کامل نیست. برخی منتقدان، فیلم را به دلیل ساختار روایی ضعیف و شخصیت‌پردازی ناقص مورد نقد قرار داده‌اند. با این حال، نمی‌توان از جسارت و صداقت کاهانی در به تصویر کشیدن معضلات اجتماعی ایران چشم‌پوشی کرد.

این فیلم، اثری تکان‌دهنده و تأمل‌برانگیز است که مخاطب را به چالش می‌کشد و وادار به تفکر در مورد وضعیت زنان در جامعه‌ی مدرن ایران می‌کند.

در ادامه به برخی از نکات مثبت و منفی فیلم اشاره می‌کنم:

نکات مثبت:

بازی‌های درخشان و باورپذیر بازیگران، به خصوص طناز طباطبایی، صبا کمالی و مهتاب ثانی
فضاسازی وهم‌آلود و گروتسک فیلم که به خوبی حس پوچی و ناامیدی حاکم بر زندگی شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشد.
دیالوگ‌های تند و گزنده که به وضوح معضلات اجتماعی ایران را بازگو می‌کنند.
جسارت و صداقت کاهانی در به تصویر کشیدن تابوهای اجتماعی
نکات منفی:

ساختار روایی ضعیف فیلم که در برخی از قسمت‌ها، انسجام خود را از دست می‌دهد.
شخصیت‌پردازی ناقص برخی از شخصیت‌ها که به طور کامل به مخاطب شناسانده نمی‌شوند.
تلخی و سیاهی بیش از حد فیلم که ممکن است برای برخی از مخاطبان آزاردهنده باشد.
در مجموع، ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا فیلمی جسورانه، تأمل‌برانگیز و تکان‌دهنده است که به دلیل مضامین اجتماعی جسورانه و لحن تند و بی‌پرده خود، اثری ماندگار در سینمای ایران خواهد بود.