سریال سقوط خاندان آشر در هسته‌ی خود، محکومیت شدید حرص و طمع شرکت‌ها و گناهان موروثی است. رودریک آشر (با بازی درخشان و شرورانه بروس گرینوود که در میانه تولید جای فرانک لانگلا را گرفت) و خواهر حیله‌گرش مادلین (مری مک‌دانل) بی‌رحمانه راه خود را به اوج باز کرده‌اند و ردی از ویرانی پشت سر گذاشته‌اند. شش فرزند آن‌ها، که هر کدام از مادری متفاوت هستند و برای سهمی از امپراتوری فورتوناتو با یکدیگر رقابت می‌کنند، نمونه‌های اغراق‌شده‌ای از افراط و تفریط‌های عصر مدرن هستند. از اینفلوئنسرهای شبکه‌های اجتماعی گرفته تا مدیران روابط عمومی بی‌رحم، هر فرزند جنبه‌ی متفاوتی از فساد اخلاقی خانواده را نشان می‌دهد.

مایک فلانگان نامی آشنا در دنیای وحشت است و همواره با آثاری عمیق، تأمل‌برانگیز و در عین حال وحشتناک، جایگاه خود را تثبیت کرده است. “سقوط خاندان آشر” (The Fall of the House of Usher)، جدیدترین اثر او برای نتفلیکس، بار دیگر تبحر فلانگان را به نمایش می‌گذارد. او این بار داستان کوتاه کلاسیک ادگار آلن پو را برداشته و آن را به حماسه‌ای مدرن، گزنده، از نظر بصری خیره‌کننده و کاملاً جذاب تبدیل کرده است.

این مینی‌سریال، یک اقتباس مستقیم به معنای سنتی کلمه نیست. در عوض، فلانگان از آثار پو به عنوان نقطه‌ی شروع استفاده کرده و عناصر مختلفی از داستان‌های پو را در روایتی منسجم و هشت‌قسمتی گنجانده است. فرض اصلی داستان حفظ شده است: خواهر و برادر آشر، رودریک و مادلین، که هر دو غرق در اسرار و مالیخولیا هستند، در مرکز یک خاندان رو به زوال قرار دارند. با این حال، در دستان فلانگان، آشرها به غول‌های بی‌رحم داروسازی به نام “فورتوناتو فارماسیوتیکالز” تبدیل می‌شوند؛ شرکتی که بر پایه‌ی اعتیاد و فریب بنا شده است.

سریال عمدتاً از طریق اعترافی هولناک از سوی رودریک به دادستان سمج، سی. آگوست دوپن (کارل لومبلی)، روایت می‌شود. همانطور که رودریک مرگ دلخراش فرزندانش را یک به یک بازگو می‌کند، تماشاگر به سفری به گذشته‌ی آشرها برده می‌شود و قراردادهای تاریک و تصمیمات بی‌رحمانه‌ای که امپراتوری آن‌ها را بنا نهاد، آشکار می‌شود. هر مرگ یک صحنه‌ی بزرگ و تئاترگونه است که اغلب به یکی از داستان‌های خاص پو اشاره دارد و لایه‌هایی از لذت میان‌متنی را برای علاقه‌مندان به ژانر وحشت اضافه می‌کند.

سبک مایک فلانگان

طرفداران آثار قبلی فلانگان، مانند “تسخیر خانه هیل” و “عشای ربانی نیمه‌شب”، ترکیب منحصر به فرد او از وحشت روان‌شناختی، درام شخصیت‌محور، و تفسیر اجتماعی تند را تشخیص خواهند داد. سریال از نظر بصری غنی است و زیبایی‌شناسی گوتیک آن کاملاً با شکوه رو به زوال عمارت آشر هماهنگ است. بازی‌ها همگی عالی هستند، با اشاره ویژه‌ای به کارلا گوجینو در نقش ورنا، شخصیتی مرموز که به نظر می‌رسد تجسم گناهان گذشته آشرها است، و کیت سیگل که یک اجرای captivating در نقشی محوری ارائه می‌دهد.

در حالی که سریال به‌طرز انکارناپذیری تیره و تار است، اما به طرز زیرکانه‌ای طنزآمیز نیز هست و لحظاتی از شوخ‌طبعی و طنز گزنده را ارائه می‌دهد. روند داستان عمدی است و به شخصیت‌پردازی و ایجاد تدریجی وحشت اجازه می‌دهد که در نهایت به پایانی واقعاً ویرانگر منجر می‌شود.

فراتر از وحشت

سریال سقوط خاندان آشر چیزی بیش از یک سریال ترسناک است؛ آن یک تأمل عمیق در مورد میراث، اخلاق، و بهای جاه‌طلبی بی‌حد و حصر است. این سریال بینندگان را به چالش می‌کشد تا با حقایق ناخوشایند در مورد قدرت، امتیاز، و ماهیت موذیانه سوءمدیریت شرکت‌ها روبرو شوند. در حالی که مرگ‌های وحشتناک و عناصر ماوراء طبیعی ترس را فراهم می‌کنند، این شکست‌های بسیار انسانی خانواده آشر است که واقعاً تسخیرکننده است.

برای کسانی که به دنبال سفری متفکرانه، ترسناک، و از نظر بصری خیره‌کننده به قلب تاریکی هستند، “سقوط خاندان آشر” یک تماشای مطلقاً ضروری است. این اثری است که گواهی بر توانایی مایک فلانگان در گرفتن ادبیات کلاسیک و دمیدن روح تازه‌ای در آن است، و یک شاهکار وحشت مدرن را خلق می‌کند که مدت‌ها پس از اتمام تیتراژ، در ذهن باقی خواهد ماند.